Het randen van sla is het verdorren en afsterven van bladweefsel langs de bladranden. De eerste symptomen van de beschadiging bestaan uit kleine gele vlekjes of randjes langs de bladrand. Meestal worden deze niet op het oudste blad gevonden, maar meer op de groeiende, jongere bladeren van de krop. De beschadiging treedt in het algemeen pas op nadat zich een krop heeft gevormd. Het moment waarop de bladeren van de krop zich losmaken, is critiek voor het optreden van de beschadiging. De allerjongste binnenste bladeren blijven meestal gaaf. Naarmate de aantasting verder gaat, breiden de vlekken zich uit en verenigen zij zich, terwijl het weefsel dan verdort. Hierdoor ontstaan onregelmatig gevormde dode en verdorde bladranden, welke plaatsen vaak een uitgangspunt vormen voor secondair optredende parasitaire aantastingen (bacterierot). 

Bron

IR L. J. J. van der Kloes, Proefstation voor de Groenten- en Fruitteelt onder glas te Naaldwijk